Jak wygrać walkę z chrząszczem świerkowym?

Czy Ty również spędzasz teraz więcej czasu na spacerach po lesie? Czy zastanawiałeś się nad stanem naszych ekosystemów leśnych i jakimi naturalnymi sposobami można je poprawić? Powszechnie obawiający się chrząszcz świerkowy również może przyczynić się do zachowania równowagi. Oczywiście, jeśli nie rozmnoży się i nie zacznie atakować zdrowych drzew. Jakie znaczenie wnosi do naszych lasów i co czyni go wyjątkowym?

co powinniśmy wiedzieć o chrząszczu świerkowym?

Nie jest tojedyny niszczący drewno, kornikowy owad związany z drzewostanami świerkowymi. Istnieje ponad 30 gatunków, ale do najbardziej szkodliwych należy borecznik świerkowy. Jego rozwój odbywa się na starszych, przewróconych, grubych pniach świerkowych; symbioza z pokrewnymi gatunkami szkodliwymi (borecznik świerkowy, błyszczący chrząszcz świerkowy, północny chrząszcz świerkowy) nie jest wyjątkiem. Atakuje nasłonecznione, dostatecznie zarośnięte boki. W przypadku przerostu dokonuje wtargnięć na stojące, zdrowe drzewa. Zawsze rozprzestrzenia się w kierunku wierzchołków. Muszą być one dostateczniegrube , o grubości powyżej 10 cm. Tylko wyjątkowo poraża sosny i inne drzewa iglaste.

Im więcejpołamanych i wyrwanych z korzeniami drzew (wichury, klęski na terenach północnych) oraz im bardziej drzewa są podatne na brak wilgoci, stres związany ze zmianami temperatury i działaniem substancji chemicznych w glebie, tym obumieranie świerków jestbardziej rozległe. Chrząszcz likaon nie ma więcej niż trzy pokolenia rocznie i totylko w cieplejszych rejonach, maksymalnie 1-2 pokolenia rocznie na pogórzu i wyższych terenach północnych. Przebieg faz rozwojowych chrząszcza likaon jest złożony, zależy głównie od warunków temperaturowych i jakości otoczenia. Jak wygląda imago i z jakimi innymi gatunkami szkodników jestnajczęściej mylony? Przeczytaj więcej w naszym Katalogu Chorób i Szkodników.

Co wyróżnia jego poszczególne fazy rozwojowe?

wjaki sposób odbywa się rójka i aktywność imago?

• Samce zagrzebują się pod korą starych, wyrwanych z korzeniami pni świerkowych, po czterech dniach przylatują zwabione feromonami samice.

• Dalej drążą tunele o długości do 12 cm (zgodnie z kierunkiem osi pnia) i składają jaja w małych nacięciach (jedna samica maksymalnie do 100 jaj).

• Larwy wylęgają się w ciągu 14 dni i w trakcie wzrostu poczwarkują do pięciu razy.Larwy są białe, beznogie, z brązową, lekko wygiętą głową.W dalszym ciągu zjadają tunele, zatykając je swoimi odchodami i wydobytym drewnem.

• stadium poczwarki może być skrócone do 8 dni w cieplejszych rejonach , normalnie trwa 14 dni.

• Po tym okresie następuje dojrzewanie imago z kolebki poczwarkowej, żywiącego się głównie resztkami liku. Dojrzewają w ciągu trzech tygodni. Następnie opuszczają miejsce wylęgu.

• Część samic przelatuje na inne drzewa i zakłada siostrzane pokolenie.

Co sprawia, że likaon jest jednym z najbardziej obawiających się szkodników lasu?

Gdyatakuje zdrowe drzewa, zagraża górnym partiom pnia, jak najbliżej korony. Wyjątkiem jest porażenie podłużne całego pnia, w którym często wykonuje ponad 350 otworów na powierzchni mniejszej niż 1m2. Tak porażone drzewo ma żółtawe, brązowawe igły, które odpadają. Dalej jego obecność określają łuszcząca się i odpadająca kora, a pod nią tzw. ogniska, ale także zaczerwienione części drzewa na pniu.

Jakie są możliwości ochrony przed chrząszczem likopodium?

Występowanie szkodnika najczęściej szacuje się poprzez zastosowanie kleju nierysującego. Można również zastosować pułapki feromonowe na boreczniki, które muszą znajdować się odpowiednio daleko od zdrowych drzew i nie zachodzić na rośliny zielne. Ochronę można zapewnić poprzez ręczne korowanie, ale na większych powierzchniach leśnych chętniej stosuje się chemiczne zabiegi insektycydowe, jeszcze przed powstaniem pokoleń siostrzanych. W leśnictwie często stosuje się preparat Vaztak Active w postaci mikroemulsji. Z drapieżników biologicznych najbardziej aktywne są ptaki owadożerne (dzięcioły), bąki, osy, mrówki i inne dokuczliwe dla nas owady.