Roztocze
Charakterystyka szkodnika
Roztocza nie są owadami, lecz pajęczakami, o czym świadczą ich 4 pary kończyn i zdolność do tworzenia pajęczyn na zaatakowanych roślinach. Ponieważ są bardzo małe (długość ich ciała wynosi 0,2-0,4 mm), są ledwo widoczne gołym okiem. Na ich obecność wskazują srebrzyste, żółtawobrązowe lub brązowawe drobne plamki na górnej stronie zaatakowanych liści. Najczęstszym szkodnikiem roślin ozdobnych jest przędziorek chmielowiec (Tetranychus telarius), popularnie zwany również przędziorkiem czerwonym. Oprócz roślin ozdobnych atakuje on dziesiątki różnych upraw polowych, warzyw, drzew owocowych i przeżywa na różnych chwastach. W naturze zimuje w stadium zapłodnionej samicy. W ciepłych i suchych warunkach w mieszkaniach i szklarniach rozmnaża się nieprzerwanie przez cały rok.
Opcje ochrony
Ponieważ jest to bardzo mały szkodnik, ważne jest, aby często sprawdzać rośliny i leczyć je tak szybko, jak to możliwe, gdy roztocza zostaną znalezione. Spośród wymienionych powyżej produktów, Nissorun zabija jaja i larwy roztoczy, a drapieżny roztocz Typhlodromus pyri jest z powodzeniem stosowany do zabijania roztoczy w szklarniach i winnicach. Dla przetrwania drapieżnego roztocza Typhlodromus pyri w winnicy najważniejsze jest stosowanie odpowiednich środków ochrony roślin. Nawet pojedyncze zastosowanie wysoce toksycznego pestycydu może spowodować całkowite wyginięcie wprowadzonej populacji Typhlodromus pyri. Dlatego zasady doboru pestycydów muszą być również przestrzegane z punktu widzenia toksykologii. Z zasady nie należy stosować pyretroidów i tzw. ciężkich fosforoorganicznych. Należy również przestrzegać zasad ograniczania liczby oprysków w sezonie wegetacyjnym. Ograniczenia są szczególnie ważne, jeśli produkt zawiera substancję czynną z grup, np. ditiokarbaminianów, które mogą być stosowane w integrowanej ochronie roślin maksymalnie dwa razy w sezonie wegetacyjnym.