Śliwki Sharka

Charakterystyka choroby

Szkarlatyna śliw jest znana większości ogrodników jako niebezpieczna choroba wirusowa śliw i niektórych innych owoców pestkowych. Żywicielami szkarlatyny są wszystkie śliwy, morele, brzoskwinie, migdały, tarnina, wiśnia, mahalebka i myrobalan. Istnieją duże różnice w podatności na szkarlatynę wśród odmian uprawnych śliwek. Na przykład nasza najbardziej rozpowszechniona odmiana, śliwka Bystrica, jest bardzo podatna. W ostatnich latach do uprawy weszły odmiany śliw tolerancyjne na szkarlatynę (np. Čačanská najbolja, Gabrovská, Stanley). Chociaż objawy szkarlatyny mogą pojawić się na liściach tych odmian, owoce nie są dotknięte chorobą. Na liściach śliw parch pojawia się w postaci bladozielonych lub żółtozielonych wzorów (rysunek 1), pierścieni, pasków lub plam, które są najbardziej widoczne w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego. W momencie przebarwienia na powierzchni owocu pojawiają się wgłębienia (rys. 2), które są wyraźnie widoczne po usunięciu powłoki woskowej. Pod tymi zagłębieniami miąższ ma czerwono-brązowy kolor (ryc. 3). Zaatakowane owoce są bez smaku i aromatu oraz mają niską zawartość cukrów i kwasów. parch rozprzestrzenia się zarówno przez materiał rozmnożeniowy (oczka, szczepy, wykopki), jak i przez owady. Głównymi wektorami wirusa są różne gatunki mszyc, które uszkadzają owoce pestkowe.

Opcje ochrony

Stosowanie zdrowego materiału rozmnożeniowego i zwalczanie mszyc, które przenoszą wirusa z chorych drzew na otaczające je zdrowe drzewa. Mszyce należy zwalczać wiosną za pomocą "oprysku przedwiosennego". Chore drzewa należy zniszczyć jak najszybciej w naszym własnym interesie, ponieważ są one stałym źródłem infekcji dla otaczających je, wciąż zdrowych drzew pestkowych. W przypadku śliw należy również usunąć korzenie, ponieważ mogą one wyrastać z nich jeszcze przez kilka lat po zniszczeniu drzew. Ponieważ sadzonki te są również zainfekowane wirusem, w żadnym wypadku nie mogą być używane jako podkładki do szczepienia lub szczepienia śliw.